Zodra ik iemand die zin hoor zeggen, weet ik dat er vervolgens een 'goed advies' volgt. Een advies waar ik negen van de tien keer helemaal niets mee kan.
"Ik wil me er niet mee bemoeien, maar... misschien moet je het toch wat rustiger aan doen?!"
"Ik wil me er niet mee bemoeien, maar... ik denk dat je wat te veel op bed ligt..."
"Ik wil me er niet mee bemoeien, maar.... misschien moet je toch wel wat meer koolhydraten eten."
Ach hoe makkelijk voorzien we een ander van goedbedoeld advies. Het klinkt ook echt alsof je meedenkt met de ander nietwaar? Jij snapt het probleem en hebt een oplossing!
Helaas is deze goedbedoelde oplossing maar zelden de goede. Daarbij heb ik bij iedere oplossing wel een nieuw probleem.
Gelukkig heb ik in mijn omgeving niet al te veel personen die zich op een vervelende manier bemoeien met mij en mijn manier van leven. Mijn moeder heeft nog wel eens een advies, maar vaak heeft ze dan wel een punt te pakken. Ze kent me ook erg goed natuurlijk.
Van goede vrienden stel ik hun advies ook op prijs. Toen ik voor de jaarwisseling aan een van mijn beste vrienden liet weten dat ik het niet zag zitten op tot ná middernacht op te blijven dus dat ik de jaarlijkse bijeenkomst af wilde zeggen, kreeg ik de wind van voren.
"Ik wil me er niet mee bemoeien, maar nu ga je dus de rest van je leven voorkomen dat je moe wordt? Nooit meer een avond uit? Nou, zo zou het voor mij niet hoeven hoor!"
Au, die kwam aan. Maar ik werd ook aan het denken gezet en de volgende dag werd het hotel voor oudejaarsnacht geboekt. We hadden een fantastisch gezellige avond en ik ben blij dat ik gegaan ben!
Maar eerlijk is eerlijk, dit is een uitzondering.
Heb jij soms ook last van bemoeizucht, al dan niet goedbedoeld? Hoe ga jij daar mee om?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten